spis treści › podręcznik maryjski › wprowadzenie: palatalizacja

Dwie spółgłoski w języku maryjskim mogą być wymawiane twardo lub miękko: л i н. Inaczej mówiąc, istnieje kontrast między [l] i [ľ] oraz między [n] i [ń]. Zmiękczona (palatalna) wymowa tych dwóch spółgłosek jest zaznaczana na trzy sposoby:

1. Miękki znak (ь) po л i н: ль [ľ], нь [ń]. W ten sposób oznacza się zmiękczenie na końcu wyrazu, przed spółgłoskami i przed о, ӧ i ы. Przykłady:

• ыльым [ə́ľəm] ‘byłem’
• ыльна [əľná] ‘byłem’
• кольмо [kóľmo] ‘łopata’
• шӱльӧ [šǘľö] ‘owies’
• тупынь [túpəń] ‘odwrotny’

2. Litery ю i я również wskazują miękką wymowę л i н: лю [ľu], ля [ľa], ню [ńu], ня [ńa]. Przykłady:

• лювыра [ľuvərá] ‘muł’
• ляпкаш [ľapkáš] ‘gadać, mleć językiem’
• коля [koľá] ‘mysz’
• арня [arńá] ‘tydzień’

3. Dodatkowo litery е i и również mogą wskazywać miękką wymowę liter л i н, ale w standardowej ortografii nie jest to oznaczane w żaden szczególny sposób: ле [le ~ ľe], ли [li ~ ľi], не [ne ~ ńe], ни [ni ~ ńi]. Przykłady:

• неле [néle] ‘ciężki’ — неле [néľe] ‘połknął’
• теле [téle] ‘zima’
• имне [ímńe] ‘koń’
• нине [níne] ‘te’
• нигӧ [ńigö́] ‘nikt’

[W oryginalnym tekście jest tu fragment porównujący palatalizację maryjską i rosyjską.]