spis treści › słownik gramatyki maryjskiej › transkrypcja

TRANSKRYPCJA

а[a]jak pol. ‹a›.
б[b]jak pol. ‹b›.
в[v]jak pol. ‹w›.
г[g]jak pol. ‹g›.
д[d]jak pol. ‹d›.
е[e/ je]na początku wyrazu, po samogłosce i po ъ — jak pol. ‹je›; w pozostałych pozycjach — jak pol. ‹e›.
ж[ž]jak pol. ‹ż›.
з[z]jak pol. ‹z›. Przed и zawsze twardo, jak w pol. ‹Zimbabwe›.
и[i]jak pol. ‹i›.
й[j]jak pol. ‹j›.
к[k]jak pol. ‹k›.
л[l/ ľ]przed ь, ю i я — miękko, jak ‹gli› we wł. ‹figlio›; na końcu wyrazu oraz przed pozostałymi literami z wyjątkiem е i и — twardo, jak pol. ‹l›; przed е i и — twardo lub miękko w zależności od wyrazu.
м[m]jak pol. ‹m›.
н[n/ ń]przed ь, ю i я — miękko, jak pol. ‹ń›; na końcu wyrazu oraz przed pozostałymi literami z wyjątkiem е i и — twardo, jak pol. ‹n›; przed е i и — twardo lub miękko w zależności od wyrazu.
ҥ[ŋ]jak ‹n› w pol. ‹bank› lub jak ‹ng› w ang. ‹king›.
о[o]jak pol. ‹o›.
ӧ[ö]jak w niem. ‹schön› lub fr. ‹fleur›.
п[p]jak pol. ‹p›.
р[r]jak pol. ‹r›.
с[s]jak pol. ‹s›. Przed и zawsze twardo, jak w pol. ‹Singapur›.
т[t]jak pol. ‹t›.
у[u]jak pol ‹u›.
ӱ[ü]jak w niem. ‹über› lub fr. ‹sûr›.
ч[ć]jak pol. ‹ć›.
ш[š]jak pol. ‹sz›.
ъ—pisze się w wyrazach złożonych, w których pierwszy element kończy się twardą spółgłoską, a drugi zaczyna od е, ю lub я.
ы[ə]oznacza zredukowaną, centralną samogłoskę, jak w ang. ‹ago, comma, today›.
ь—wskazuje miękką wymowę liter л i н na końcu wyrazu lub przed literami innymi niż е, и, ю i я.
э[e]jak pol. ‹e›.
ю[u/ ju]na początku wyrazu, po samogłosce i po ъ — jak pol. ‹ju›; w pozostałych pozycjach — jak pol. ‹u›.
я[a/ ja]na początku wyrazu, po samogłosce i po ъ — jak pol. ‹ja›; w pozostałych pozycjach — jak pol. ‹a›.

Litery ё, ф, х, ц i щ wymawia się tak jak w języku rosyjskim.

Zob.: alfabet.